دوره عشق و خوشبختی پایدار

خوشبختی را می توان رسیدن به (لذت) معنا کرد ولی لذتهای طبیعی دست کم سه خصیصه دارند که 1ـ ناپایدار هستند 2ـ ناخالص هستند (عوارض دارند.) 3ـ محدود و سطحی هستند و با این وصف نمی توانند مبنای سعادت جاودانه باشند اما لذتهایی که مبنای خوشبختی جاودانه قرار می گیرند دست کم باید حاوی سه خصلت: 1ـ پایداری 2ـ خالص بودن 3ـ عمیق و همه جانبه بودن باشند و به نظر می رسد که این اوصاف در لذتهای مادی قابل دستیابی نیستند در فرهنگ اسلام، ذکر خدواند که آرامش قلبی را همراه دارد و قرب الهی که لذتهای پایدار و خالص و عمیق را همراه دارد، منبع خوشبختی هستند.